Áramót og fyrirheit

Áramót og fyrirheit það er eitthvað svo heillandi við áramót, að standa á brú þess sem var og þess sem verður.   Möguleiki á nýju upphafi gera plön og áætlanir.  Ég bíð spennt eftir að hefja nýtt ár full af fyrirheitum og væntingum.  Löngu búin að átta mig á því að þeir hlutir sem koma ekki til mín sjálfkrafa verð ég að sækja sjálf og sennilega verður það megnið af öllu því sem ég óska fyrir sjálfa mig.  Hætt að bíða og sjá hvað verður maður eldist bara á því.  Svo er nú öll gleðin sem fylgir herlegheitunum að sprengja sig inn í nýtt ár með skál og kossum, brennum og álfum.  Ég ákvað að kaupa mér dagbók þar sem ég hef nóg pláss til að skrifa niður allt sem ég ætla mér allt sem mig langar að gera og allt það skemmtilega og sorglega sem gerist án þess að hafa verið planað.  Svo er það þessi hópur fólks sem eru óþolinmóðir. Hafið þið tekið eftir því hversu margir eru að springa úr jólagleði skreyta allt hátt og lágt þrífa eins og óðir séu og geta svo ekki beðið eftir að taka öll herlegheitin niður aftur strax að loknu aðfangadagskvöldi.  Kannski væri rétt að þessir einstaklingar töluðu við lækni sem gæti gefið þeim "njótum hátiðinnar betur asni" lyf þessi tími kemur nefnilega ekki aftur allavega ekki þessi jól, ég er ein af þeim sem fyllist söknuði þegar hátíðinni líkur en svo tekur auðvitað eitthvað annað við til þess að hlakka til. Ég bíð allavega spennt eftir áramótunum og öllu því sem þeim fylgir.