Færsluflokkur: Bloggar

Hápunktinum náð

Jæja allt hafðist þetta áramótin og leitilífið á sunnudeginum (nýársdag) Wink. þó svo jólahátíðinni ljúki ekki fyrr en á þrettándanum þá er einhvernvegin hápunktinum náð og manni hrint harkalega út veröldina og raunveruleikann aftur.  Maður les um fólk sem talar um hvað það elskar og sé ánægt að vera komið í rútinu aftur, frábært að fara að vinna osfv.  Ég held að hluti af þessu liði sé að ljúga og finnst miklu notalegra að kúldrast heima í hlýjunni laust við að þurfa að mæta hér og þar.  En það væri auðvitað veikleiki að viðurkenna það og enginn vill láta kalla sig aumingja. Gasp Ég tel mig nú hvorki lata né aumingja en trúið mér eftir tvo LANGA vinnudaga get ég ekki beðið eftir að komast í helgarfrí.  Kannski ég ætti að skipta um vinnu eða eltast við það sem mig langar raunverulega að gera.  Eða smá mix af öllu hummmm..... kemur í ljós en hugurinn er löngu farinn framm í september slík eru plönin.  Ég er byrjuð að skrifa í bókina góðu og þó svo það sé bara 4. jan í dag gengur mér vel að fylgja áætlunum eftir. Þá er ég ekki að tala um megrun, enda enginn tími í það því engin lát virðast ætla að verða á átveislum.  En við skulum spyrja að leikslokum þe. í desember hvernig þetta gekk allt saman.  Næstu daga taka við góðir vinafundir og hestamennska just love it!!!!!! 

Lokaorð á þessu ári......

Coolþað styttist í þetta núna er klukkan orðin tæplega 02.00 og aðeins 22 tímar í fögnuðinn mikla.Grin  Ég er búin að nota jólafríið vel í að þjálfa mig upp í að vaka, fer ss venjulega í bælið kl. 10.  Öll innkaup búin og svo á bara að njóta síðasta dags ársins eins vel og hægt er.  Til stendur að ná í hrossin fögru en þau eru í haga á höfuðborgarsvæðinu samt ekki á Miklatúni og nauðsynlegt að koma þeim í hús.  Skylst að þessar stóru og stæðilegu skeppnur hafi lítið hjarta og geti orðið ofsahrædd og bánsað um á milli girðinga... eða allavega sá ég það þannig fyrir mér. Svo er auðvitað að glápa á imbann og horfa á hvað er það nú kallað......Annnnnnálinnn alveg rétt, bara ef eitthvað miður skemmtilegt hefur hugsanlega farið framm hjá manni alltaf gaman að horfa á þessa soðlappa og hvað þeir hafa náð að gera upp á bak á árinu.  Eitt er víst að maturinn og félagsskapurinn klikkar ekki áramótasúpa, nautalund frá erlandi það er víst eitthvað nýtt land eins og sjá má í krónunni megnið af kjötvöru merkt sem erlent eins og það sé eitthvað leyndarmál hvaðan það kemur.  En gæti verið spennandi, maður ætti kannski að skella sér á næstu ferðaskrifstofu og panta sér ferð til Erlands þar sem töluð er erlenska Tounge Til að enda fullkomna máltið verður heimatilbúið súkkulaðimuss með rjóma og jarðaberjatoppi jammmmmyyy jamm.  

Flugeldasölur eru algjörlega laus við minn félagsskap þessi áramót hér á bæ virðast allir njóta þess betur að horfa en skjóta.  Hélt reyndar alveg í þetta í mörg ár að kaupa vænann pakka en sætti mig við það fyrst núna að það hefur enginn sérstakann áhuga, en auðvitað get ég styrkt td. Landsbjörg á einhvern annan hátt og vel það kannski á næsta ári.  

Hápunktur dagsins var að horfa á Dodda hjálpa gamalli konu inn í banka ég held að honum hefði verið nær að forða konugreyinu frá ráni og hlaupa með hana í burtu.  Ég velti því líka fyrir mér hver myndi hjálp henni út úr bankanum en það var ss. mikil hálka fyrir utan og hvort við ættum að doka við svo Doddi fengi tækifæri til að slá tvær flugur í einu höggi.  Tvö góðverk á einum degi ekki amalegt það.

Jæja ég held að ég fari að sofa í hausinn á mér og láti þetta rafraus duga í bili, verð hér á nýju ári.  

Njótið síðasta dags ársins og gleðilegt nýtt ár (þið sem nennið að lesaWink 


Áramót og fyrirheit

Áramót og fyrirheit það er eitthvað svo heillandi við áramót, að standa á brú þess sem var og þess sem verður.   Möguleiki á nýju upphafi gera plön og áætlanir.  Ég bíð spennt eftir að hefja nýtt ár full af fyrirheitum og væntingum.  Löngu búin að átta mig á því að þeir hlutir sem koma ekki til mín sjálfkrafa verð ég að sækja sjálf og sennilega verður það megnið af öllu því sem ég óska fyrir sjálfa mig.  Hætt að bíða og sjá hvað verður maður eldist bara á því.  Svo er nú öll gleðin sem fylgir herlegheitunum að sprengja sig inn í nýtt ár með skál og kossum, brennum og álfum.  Ég ákvað að kaupa mér dagbók þar sem ég hef nóg pláss til að skrifa niður allt sem ég ætla mér allt sem mig langar að gera og allt það skemmtilega og sorglega sem gerist án þess að hafa verið planað.  Svo er það þessi hópur fólks sem eru óþolinmóðir. Hafið þið tekið eftir því hversu margir eru að springa úr jólagleði skreyta allt hátt og lágt þrífa eins og óðir séu og geta svo ekki beðið eftir að taka öll herlegheitin niður aftur strax að loknu aðfangadagskvöldi.  Kannski væri rétt að þessir einstaklingar töluðu við lækni sem gæti gefið þeim "njótum hátiðinnar betur asni" lyf þessi tími kemur nefnilega ekki aftur allavega ekki þessi jól, ég er ein af þeim sem fyllist söknuði þegar hátíðinni líkur en svo tekur auðvitað eitthvað annað við til þess að hlakka til. Ég bíð allavega spennt eftir áramótunum og öllu því sem þeim fylgir.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband